• 21/04/2020

Ο Γιώργος Νικηφόρου Ζερβάκης είναι ένα παιδί από την Κρήτη με φανερή, 100%, την καταγωγή του. Από το πώς τραγουδάει μέχρι το πώς, απλά, στέκεται στη σκηνή. Τη φανερώνει και όταν διασκευάζει Σαββόπουλο με κρητική ντοπιολαλιά. «Ολοι μας έχουμε μια ρίζα και αυτή μάς τρέφει. Φαίνεται πως λειτουργεί το μουσικό DNA του καθενός μας, ειδικά όταν ζορίζουν τα πράγματα», λέει στην «Εφ.Συν.».

Γι' αυτό προφανώς και όλο και περισσότεροι ακροατές στρέφονται προς την παράδοση. «Ταξιδεύω και εκτός Ελλάδας και όλοι οι νέοι φοιτητές και μετανάστες που έρχονται στις εμφανίσεις μας, μου περιγράφουν πως δεν είχαν σχέση με την παράδοση των ελληνικών τραγουδιών και χορών αλλά πλέον δεν ακούνε τίποτα άλλο από παραδοσιακά τραγούδια. Είναι ένα αποκούμπι, αντλούν δύναμη», επισημαίνει ο Γιώργος.

Αφορμή για τη σύντομη αυτή κουβέντα μας θα μπορούσαν να είναι οι εμφανίσεις του στον Σταυρό του Νότου π.χ. Οπως και τα τρία άλμπουμ που έχει κυκλοφορήσει έως τώρα, το «Χειμώνα φέρνεις» (2005), το «Μωσαϊκό» (2014) και το «Κρητικός Ορίζοντας» (2016). Ή ο νέος του δίσκος που έρχεται το φθινόπωρο. Αλλά και η μουσική που έγραψε για θεατρικά όπως το «Ιφιγένεια εν Αυλίδι» σε σκηνοθεσία Γιώργου Χριστινίδη. Καθώς και οι συνεργασίες του με ονόματα όπως ο Γιάννης Μαρκόπουλος και ο Βασίλης Σκουλάς.

Είναι πολλά αυτά που παρουσιάζει λοιπόν ο Γιώργος Νικηφόρου Ζερβάκης. Κι έχει και ένα ολοκαίνουργιο κομμάτι, το «Κορόνα - Γράμματα» που το ερμηνεύει ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου. «Τον θαυμάζω και τον ακούω από μικρό παιδί, είναι από εκείνους που χαρακτήρισαν την εφηβική μου περίοδο και τον συνέδεσα με πολλές στιγμές της ζωής μου», επισημαίνει. «Το να συναντηθούμε καλλιτεχνικά ήταν μια πολύ σημαντική στιγμή για εμένα. Οταν ολοκλήρωσα το κομμάτι τον σκέφτηκα, του το πρότεινα, του άρεσε, το προσάρμοσα και το φτιάξαμε παρέα».

Ο Γιώργος Νικηφόρου Ζερβάκης γράφει μουσική και στίχους, ενώ παίζει κρητική λύρα, κιθάρα, μαντολίνο και λαούτο. Τι διαφορετικό έχει η κρητική μουσική και την κάνει τόσο ξεχωριστή; «Αμεσότητα, δυναμική, αυστηρότητα, κανόνες», απαντά.

Ναι, αλλά πολλές φορές διαφημίζεται πολύ διαφορετικά, του αντιτείνω. «Δυστυχώς δυσφημίζεται στα κανάλια ως κακοπαιγμένο τσιφτετέλι με τάσεις ραπ, κάτι που δεν έχει καμία σχέση με τη μουσική της Κρήτης. Τα ριζίτικα, που είναι η βάση της, αλλά και οι μετέπειτα χοροί, χτίστηκαν με πρώτο σκοπό να εξυψώσουν το ηθικό των καταπιεσμένων ανθρώπων από τους κατακτητές. Είναι κατά βάση πολεμικοί χοροί, μια πρόκληση στον Χάρο για μονομαχία, μια περιφρόνηση στον θάνατο, χωρίς να λείπει η ωδή στον έρωτα, στα πάθη και στις χαρές του».

Την παλεύει, αλήθεια, ο Γιώργος τώρα με την καραντίνα; «Βάζω τις σκέψεις μου σε τάξη και μετά τις αφήνω πάλι να γίνουνε άτακτες, έτσι περνάει ο καιρός» λέει, χαμογελώντας, μάλλον πικρά. «Κανείς δεν μπορεί να αποδεχτεί μια τέτοια κατάσταση, έχω μάθει να αγκαλιάζω, να χαμογελώ, να παίρνω και να δίνω ενέργεια στους ανθρώπους, όχι να τους μεγεθύνω ηλεκτρονικά για να δω τα μάτια τους».

Νευριάζεις; «Νευριάζω περισσότερο όταν αντιλαμβάνομαι πως για κάποιους είναι ένα γερό χαστούκι. Βιοπαλαιστές της καθημερινότητας που πέρασαν μια δεκαετή οικονομική κρίση και με τόσο κόπο τα κατάφεραν, για να το δουν τώρα σε μια βδομάδα να πηγαίνει στράφι. Δεν θα τα καταφέρουν να συνεχίσουν αν δεν βοηθήσει, επιτέλους, αυτό το κράτος. Τώρα χρειάζονται σοβαρές και ταυτόχρονα τολμηρές παρεμβάσεις. Και, κυρίως, άμεσες με απλούς όρους που θα τους περιλαμβάνουν όλους. Οχι άλλα τερτίπια και εξυπνάδες προκειμένου να υπεκφεύγουν».

Διαβάστε την στην Εφημερίδα των Συντακτών. : https://www.efsyn.gr/tehnes/moysiki-horos/239278_den-thelo-na-megethyno-ilektronika-toys-anthropoys-gia-na-do-ta-matia