Γιώργος Νικηφόρου Ζερβάκης: «Προσπαθώ κάθε μέρα. Ο δρόμος μακρύς και η μουσική άπειρο»

Γιώργος Νικηφόρου Ζερβάκης: «Προσπαθώ κάθε μέρα. Ο δρόμος μακρύς και η μουσική άπειρο»
Γιώργος Νικηφόρου Ζερβάκης: «Προσπαθώ κάθε μέρα. Ο δρόμος μακρύς και η μουσική άπειρο»

Έχω την τύχη να έχω μεγαλώσει μαζί του κι αυτός μαζί μου. Μοιραστήκαμε ανησυχίες και όνειρα. Μεθύσαμε και κλάψαμε παρέα. Πίστευα ότι μια μέρα θα βρεθεί εκεί που φτάνουν τα όνειρα του και δεν έπεσα έξω. Τον αγαπώ γιατί μετά από όλα αυτά που έζησε είναι ο Γιώργος, το ίδιο παιδί που κάποτε μεγαλώναμε μαζί!!! Κύριες και κύριοι ο Γιώργος Νικηφόρου Ζερβάκης!!

– Γιώργη μου καλώς βρεθήκαμε, χρόνια πολλά, χαρά μου που θα πιώ ένα καφέ μαζί σου σήμερα και θα μιλήσουμε παρέα. Να θυμηθούμε παρέα τα παιδικά μας χρόνια από τότε που ξεκίνησες μέχρι σήμερα…

– Χρόνια πολλά Γιάννη μου, να έχουμε μια καλή χρονιά με υγεία, μεγάλη μου χαρά που βρεθήκαμε.

– Ξεκίνησες κάποτε από το χωριό σου Πλώρα Ηρακλείου, ένας μικρός νέος γεμάτος με όνειρα. Πίστεψες ποτέ τότε ότι μια παρέα φίλων και η προσωπική σου δουλειά θα σε έφτανε στο σημερινό επίπεδο;

– Η αρχή είναι το ήμισυ του παντός. Η δική μου αφετηρία είναι το χωριό μου. Εποχές δημοτικού ακόμα και θυμάμαι με τη λύρα πάνω κάτω να παίζω σε παρέες στο καφενείο και όσοι δεν ακούγανε πήγαινα στα σπίτια τους να με ακούσουν με το ζόρι (γέλια)!

– Το όνομα σου προκαλεί μια περιέργεια καθώς δεν είναι συνηθισμένο να υπάρχει και το πατρώνυμο!

– Ναι το έχω ξαναπεί , ότι είναι ένας μικρός φόρος τιμής προς τον πατέρα μου και μια πιο ολοκληρωμένη διεύθυνση για εμένα.

– Θυμάσαι να μας πεις τις πρώτες σου αγωνίες σαν νέο παιδί ;

– Κάθε νέος που μεγαλώνει έχει τις ανησυχίες του για το τι ψάχνει, που πάει και τι γυρεύει από τη ζωή του.

Νομίζω ότι οι δικές μου ανησυχίες έβρισκαν την ησυχία τους κοντά στη μουσική.

Προσπαθούσα πάντα να είμαι κοντά σε αυτό και αναζητούσα πάντα τον ήχο μου.

– Πιστεύεις ότι ο Νικηφόρος (πατέρας σου) είναι ο άνθρωπος που σε βοήθησε περισσότερο από τον καθένα να βάλεις μπροστά και να ξεκινήσεις την πορεία σου;

– Οι γονείς παίζουν καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση και την πορεία ενός παιδιού, σίγουρα και το δικό του μεράκι συνέφερε στα μέγιστα να αρχίσω.

Το βαθύτερο όμως μυστικό είναι πως και σε περιόδους που έψαχνα άλλα πράγματα δε με πίεσε και δεν βιαζόταν να με δει να παίζω επαγγελματικά.

Δεν ξέρω καν αν το ήθελε. Έβλεπε πως έχω την όρεξη να ασχοληθώ και προσπάθησε να με βοηθήσει με όποιο τρόπο μπορούσε.

– Μπορώ να μάθω μια προσωπική σας συζήτηση μια συμβουλή του από τότε που σου έχει μείνει και την θυμάσαι;

– Πολλές συζητήσεις αλλά η πιο έντονη και συνεχής συμβουλή ακόμα και σήμερα είναι να προσέχω και να σέβομαι τους ανθρώπους .

– Σπύρος Σηφογιωργάκης ΔΑΣΚΑΛΟΣ σου στα πρώτα σου βήματα. Πόσο σημαντικό σχολείο ήταν αυτός ο άνθρωπος για σένα;

– Δεν ήταν απλά ο δάσκαλος της Λύρας ήταν δάσκαλος γενικά. Στάση ζωής , ευγενικός, πρόθυμος, επιβλητικός και πάντα τόσο σίγουρος για αυτά που λέει και διδάσκει.

Ένας πραγματικός σταθμός για όσα παιδιά είχαμε την τύχη να σταθούμε και να διδαχτούμε από αυτόν το άνθρωπο.

– Θυμάμαι επίσης να ξεκινάς παρέα με τα παιδιά από το χωριό σου και τα γύρω χωριά να σε ακολουθούν και να σε στηρίζουν ακόμα και σήμερα. Πόσο τυχερός μπορείς να νιώθεις για αυτό που έχεις καταφέρει;

– Τους φίλους τους αγαπώ και τους τιμώ. Αυτό που έγινε τότε δεν το φανταζόμουν σε τόσο μικρή ηλικία, και τους ευχαριστώ όλους από καρδιάς.

– Άφησες ποτέ την επιτυχία και την αναγνώριση από τον κόσμο να σε φθείρει και να σε διαβρώσει ψυχικά ;

– Γελάω με αυτά και το ξέρεις καλά. Δεν τα κατάλαβα ποτέ και θεωρώ πολύ χαζό να αφήσεις τον εαυτό σου να μπει σε τέτοια παγίδα.

Παρόλα αυτά πιο αρμόδιος είσαι εσύ για εμένα να απαντήσεις παρά εγώ.

– Σιγά σιγά έρχεται η πρώτη σου δισκογραφική δουλειά το πρώτο μουσικό σου βήμα με τίτλο «Χειμώνα Φέρνεις». Δυο λόγια για αυτό το έργο και αν έμεινες ικανοποιημένος από την απήχηση του κόσμου.

– Πρώτη δισκογραφική δουλειά , αγχωμένος , άπειρος , αλλά και με περίσσιο θάρρος συστήθηκα στον κόσμο μόλις στα 19.

Σίγουρα αν το έγραφα σήμερα θα ήταν πολύ διαφορετικό. Κρύβει όμως μέσα του την αθώα μα και συνάμα θαρραλέα αντιμετώπιση που είχαμε απέναντι στον έρωτα , το θάνατο και τη φιλία.

– Σημαντικά τα ονόματα που έχουν συνεργαστεί μαζί σου είτε στο πάλκο είτε δισκογραφικά. Πρώτα από όλα πάμε στο πάλκο να μας πεις αν είχες δύσκολες μουσικές συνεργασίες.

– Στο πάλκο πάντα επεδίωκα σταθερές συνεργασίες, και ειλικρινά όχι , δεν είχα ποτέ δύσκολη συνεργασία. Όλες μου άφησαν καλές αναμνήσεις.

– Φεύγει ο καιρός μεγαλώνεις ηλικιακά και μουσικά και μετά τον «Χειμώνα Φέρνεις» θα έλεγα ότι έρχεται η Άνοιξη μουσικά και σε συναντάμε σε ένα τραγούδι με Ψαραντώνη Στρατάκη Νίκο και εσένα: «Έχω μια Σκέψη». Δυο λόγια για αυτήν την συνεργασία.

– Όταν έγραψα αυτό το τραγούδι σκέφτηκα με ποιους μπορώ να το ταυτίσω ώστε να τονίσω την επιθυμία που στο τέλος έρχεται σε αντίθεση με το χρόνο.

Έτσι εγώ, ο Νίκος και ο Ψαραντώνης, δίνοντας το στίγμα πρώιμης της μέσης και ώριμης ηλικίας το τραγουδήσαμε και εμένα προσωπικά με έχει στιγματίσει.

– Στη συνέχεια σε συναντάμε και με τον τεράστιο πλέον Βασίλη Σκουλά. Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι ένα νέο παιδί να συνεργαστεί με αυτά τα ονόματα;

– Θα σου έλεγα ότι τίποτα δεν είναι δύσκολο όταν υπάρχει καλή θέληση και καλές στιγμές δημιουργίας. Ειδικά στην περίπτωση του κυρίου Βασίλη που δείχνει πραγματικά το δρόμο στους νέους .

– Αλήθεια τι σε κάνει να έχεις τέτοιες μουσικές ανησυχίες ; Τι σε κάνει να ψάχνεις αυτές τις συνεργασίες;

– Η ανάγκη να απαντήσω στις ερωτήσεις μου , η ανάγκη να μοιραστώ τη σκέψη μου .

– Πίστεψες ότι θα μπορούσαν εκείνοι οι άνθρωποι να σου αρνηθούν τη μουσική πρόταση που τους έκανες; Αν αρνιόταν υπήρχε τρόπος να το διαχειριστείς χωρίς να σε ρίξει κάτω ψυχολογικά;

– Αν δε τους άρεσαν, φυσικά . Θα προχωρούσα παρακάτω και θα συνέχιζα το δρόμο μου.

– Μεγαλώνει ακόμα περισσότερο μουσικά ο Ζερβάκης του Νικηφόρου με ένα τραγούδι που ταρακούνησε όλη την Ελλάδα με το Λεωνίδα Μπαλάφα και με ένα καταπληκτικό βίντεο κλιπ. Δυο λόγια για αυτό και πως εξηγείς εσύ την τεράστια δημοσιότητα του κομματιού.

– Ήταν μια περίοδος που πραγματικά η χώρα έβραζε.

Τότε με το Λεωνίδα είχαμε πει να κάνουμε κάτι παρέα. Όταν και ένα απόγευμα ψάχνοντας στα ατελείωτα τραγούδια που έχει γράψει, βρήκαμε το στίχο αυτό και αμέσως καταλάβαμε και οι δυο τι θέλουμε να κάνουμε.

Στη συνέχεια βρήκα και το Θοδωρή που μας συνδέει μια πολύ καλή σχέση και το κάναμε.

Η δίψα του κόσμου να ακούσει κάτι που θα του έδινε ψυχική ανάταση σε συνδυασμό με την πολύ καλή επιμέλεια από μέρους μας ήταν που το ταξίδεψε πολύ.

– Χωρίς να το γνωρίζω προσωπικά, τούτο το τραγούδι σα να άνοιξε πόρτες, πιστεύεις που ως τώρα ίσως θα άνοιγαν με δυσκολία ;

– Σίγουρα μας έμαθε πολύ παραπάνω κόσμος.

– Κάπου εδώ νομίζω ότι έρχεται η στιγμή που αλλάζει ολόκληρη την μουσική σου καριέρα καθώς ξεκινάει μια συνεργασία με τον Γιάννη Μαρκόπουλο. Ευλογημένη στιγμή θα έλεγα για έναν μουσικό ισχύει ;

– Συγκινητικό πολύ και για εσένα και για ανθρώπους που σε ξέρουν και σε παρακολουθούν χρόνια , το να έρχεται μια πρόσκληση για συνεργασία από αυτόν το τεράστιο Μουσικοσυνθέτη που λέγετε Γιάννης Μαρκόπουλος.

Μια συνεργασία που επισφραγίστηκε με τη δισκογραφική δουλειά ‘’Κρητικός Ορίζοντας’’ και συνεχίζεται μέχρι και σήμερα.

– Μετά από όλα αυτά που κατάφερες μέχρι σήμερα πιστεύεις ότι υπάρχει ταβάνι για την μουσική σου καλλιτεχνική πορεία;

– Τίποτα δεν έχω καταφέρει. Προσπαθώ κάθε μέρα. Ο δρόμος μακρύς και η μουσική άπειρο.

– Πες μου κάτι που δεν το γνωρίζω προσωπικά για το Γιώργο Νικηφόρου Ζερβάκη .

– Έλα ντε?? (γέλια)

– Τι να περιμένει ο κόσμος από τον Γιώργο στο μέλλον;

– Στο άμεσο μέλλον τη νέα δισκογραφική δουλειά του Βασίλη Σκουλά που επιμελήθηκα προσωπικά γράφοντας όλη τη μουσική και υπογράφοντας και τους στίχους μαζί με το Γιάννη Μποτονάκη και την Φρόσω Γιατρομανωλάκη. Τα υπόλοιπα με το καιρό!

– Εύχομαι η επιτυχία σου σε όλη την Ελλάδα να συνεχιστεί και να φτάσεις εκεί που ονειρεύεσαι. Αν γίνει αυτό υπάρχει σκέψη οι εμφανίσεις σου στην Κρήτη να γίνουν λιγότερες;

– Την Κρήτη δύσκολα την αποχωρίζεσαι.

– Στιχουργικά αλλά και μουσικά υπάρχουν άνθρωποι που δεν συνεργάστηκες ακόμα και θα ήθελες να το κάνεις στην συνέχεια;

– Εννοείται πάρα πολλοί!

– Όσο μεγαλώνεις φεύγει από μέσα σου αυτή η παιδική ανεμελιά που είχες;

– Η ανεμελιά ναι λόγω παραπάνω ευθυνών. Την παιδικότητα όμως την προστατεύω.

– Μια ευχή για το ποτό και τους νέους που πίνουν χωρίς μέτρο;

– Οι αρχαίοι έλεγαν ‘Πάν , μέτρον άριστον’’.

Αναρωτιέμαι αν πίνουμε τελευταία για να γλεντήσουμε ή αν πίνουμε για να μεθύσουμε ή αν πίνουμε για να μεθύσουμε το διπλανό μας ή αν έτσι αισθανόμαστε κάποια ανώτερη δύναμη που θα μας βγάλει για λίγο από τη μιζέρια μας μέχρι το επόμενο πρωί (αν αυτό υπάρξει και δεν σκοτωθούμε πουθενά).

Και μετά θα βουτήξουμε ακόμα πιο βαθιά στην ίδια μιζέρια και ανίκανοι να το αντιμετωπίσουμε καταφεύγουμε στην ίδια τακτική.

Η κατάσταση έχει ξεφύγει. Αυτή είναι η πραγματικότητα.

Η μουσική, η πνευματικότητα , η παρέα , οι χώροι που ανταμώνουμε, ακόμα και το ωραίο φύλο ρε φίλε. Αλλά κυρίως η ευθύνη για την ίδια τη ζωή έχουν περάσει σε δεύτερη μοίρα γιατί πρωταγωνιστής είναι το ποτό και οι κούπες επίδειξης. Είναι κρίμα!

– Σαν να μην πέρασε μια μέρα από τότε στα παιδικά μας χρόνια σε ευχαριστώ για τον χρόνο σου και συνεχίζω να σε εκτιμώ πολύ και να σε θαυμάζω!! Καλή τύχη από δω και πέρα σε κάθε βήμα σου..

– Να είσαι καλά Γιάννη μου. Κάθε Καλό.

ΠΗΓΗ: parapolitikakritis.gr