• 07/02/2017

Αχ ψεύτη κόσμε γιατί σε πίστεψα γιατί

κάθε σου δρόμος για εμένα ανοιχτή πληγή

κάθε σου αγάπη για εμένα είναι στεναγμός

κάθε σου γέλιο στα χείλη μου βγαίνει καημός

Άδειες σκέψεις μες του μυαλού μου τις στοές

χάνουν τον λόγο το σήμερα μου μοιάζει χθες

παγώνει ο χρόνος νιώθω τα πόδια μου βαριά

χέρια υψωμένα στους ώμους γίνονται φτερά

Άχ ψεύτη κόσμε

γιατί σε πίστεψα γιατί

Κλείνω τα μάτια κρύβω τα λόγια σαν παιδί

σβήνω και γράφω μα πάλι άδειο το χαρτί

λέξεις πηδάνε στήνουνε γύρω μου χορό

πέφτουνε κατω και σχηματίζουν σ'αγαπώ

Παναθεμά σε που με έκανες και σ'αγαπώ

και σε γλεντάω σε κάθε λάθος ή σωστο

μα κάθε μέρα ριζώνει μέσα μου οργή

αχ ψέυτη κόσμε γιατί σε πίστεψα γιατί